Sessieverslagen over Februari en Maart 2024.
Gedurende maart vis ik acht sessies, waarvan zes gezellig met Ibrahim samen. Watertemperatuur en weersomstandigheden lijken goed, maar we vangen echter bar weinig.
Ibrahim weet een paar gulletjes te pakken, naast wijting en wat schar. Ik vang in de keren dat ik er alleen op uittrek een enorme slijmvis, van wel 17 centimeter (wat gelijk is aan het huidige NCRZ record!) en enorme meunen (de grootste 27,5 cm!, NCRZ record: 28 cm), echter, geen gul…
Op 20 februari trekken we met de kinderen erop uit om te slijmvissen. Geïnspireerd door mijn vangst, met de kennis in de achterhoofd, dat we niet tot de zomer hoeven te wachten.
De sessie wordt een succes. Met z’n drietjes vangen we in twee uurtjes tijd een stuk of vijftig slijmvissen, waaronder een van 18 centimeter, en goed dik! Potentieel Nederlands record! Vanwege de lastige administratieve route besluiten we het record niet te claimen.
Vies beest bijt dochterlief en gaat terug. Begin tot half maart krijg ik berichten van medevissers, van grote gullen die worden geland. Tot wel 75 centimeter bij een gewicht van over de drie kilo! Juist wanneer ik, door omstandigheden en verplichtingen, niet kan. Het begint te jeuken. Bij de eerste mogelijkheid ga ik!
*********************
16 maart 2024 Zonnig, bewolkt. W-Z-NO 1/2 Luchttemperatuur 13 C Watertemperatuur C 7.8 Hoogwater 19:39 Om ca. 16:00 loop ik de drukke havenhoofd op. Het is lekker weer, dus is de Noorderhoofd vol mensen. Op de kop is het niet anders, vijf medevissers zijn bezig, waarvan drie bekenden, ik sluit aan. Al snel heb ik de hengels opgetuigd en liggen ze in, een met zeepieren, een met mesheften.
Het is reuze druk en gezellig met alle viskennissen. De zorgen over te weinig kleding mee, smelten snel in de voorjaarszon. Ik sta in de trui. Warmtepak ligt nog in de tas. Uit de ooghoek zie ik een van mijn hengels buigen en de handvat klets keihard terug op het geasfalteerde beton. Ik sprint naar de stok, voel eventjes een paar staartslagen van een zware vis, en de hele handelt zit vast.
Ik vloek, gooi de molenbeugel open, en zet de hengel weer terug in de steun, in de hoop dat de vis zich vrijzwemt. Na een minuut of vijf is dit ook het geval, en staat mijn hengel weer te klapperen in de steun. Ik sprint weer naar de hengel en hervat de dril. Tijdens het pompen komt de 40/00 gevlochten lijn langs een blok en breek. Weer vloek ik, ditmaal intenser.
In de schemering krijg ik herkansing. Die ik ook verneuk. De vis wist zich vast te zwemmen Ook deze vis voelde massief.
Niet veel later volgt nog een harde aanbeet. Meteen ben ik erbij! De vis weet de hengel heftig te buigen en zwemt zich vast. Gefrustreerd open ik de beugel, leg de hengel in de steun… het mocht echter niet baten…
Al snel komt nog een keiharde aanbeet. Ik pomp deze, duidelijk kleinere, vis snel binnen. Even later komt mijn eerste gul van het seizoen boven. Met 42 cm mooi aan de maat. Eindelijk!
Dapper vis ik verder. Gedurende sessie heb ik de eer kennis te mogen maken met Mohammed, enorm ervaren zeevisser die tot de ‘vangende elite’ van onze stek behoort. Aan de overkant (Zuiderhoofd) is schijnbaar iets groots gevangen; omdat alle aanwezige vissers, duidelijk traceerbaar in het donker ivm koplampen, met z’n allen om de drillende visser gingen staan, om hem vervolgens te assisteren met dril, landing en meten/wegen/fotograferen. Ik krijg nog een paar aanbeten, die resulteren in vastlopers. Op een gegeven moment wordt het rustiger, en uiteindelijk helemaal rustig. Om 00:00 klokslag begin ik in te pakken. 1 gul bemachtigd, 5 gullen verspeeld.
10 loden verspeeld, 12 onderlijnen verbruikt.
**********************
Omdat ik nog wat aas over heb, en aas van Mohammed heb gekregen, voel ik me verplicht nog een keer te gaan. In het weekend plan ik nog een sessie, echter geen vis kunnen bemachtigen.
De laatste week van maart zijn kinders bij moeders en vis ik keihard door (3 lange sessies), dit levert nog twee ondermaatse gullen en een schar op. In het Paasweekend verspeel ik een enorme schol. Verder komt er geen gul op de kant, zowel bij mij, als bij mijn collega’s niet…
