13/14 April 2022 Zonnig, (licht) bewolkt. ZW 2 Luchttemperatuur 16 C Watertemperatuur 8.6 C Afgaand, Eb, Opkomend (3:23 Hoogwater)
Om 15:30 kom ik op een van mijn vaste stekken in de kromming van het havenhoofd aan. Het is afgaande tij, bijna eb. Al gauw heb ik mijn hengels ingeworpen. Beiden beaasd met zagers. Een voorzien van een 60/00 onderlijn met een 5/0 baitholder haak, de ander van een 8/0 o’shaughnessy. Dit om zoveel mogelijk bijvangst en kleinere gul te filteren. Na anderhalf uur geen aanbeet gezien. Ik heb het aas slechts eenmalig aangevuld (niet vervangen). Zelfs de krabben waren niet fanatiek op mijn zagers. Om 18:00 verhuis ik naar de kop. Redelijk druk, maar gelukkig is mijn stekje (gulhuis) vrij. Al snel zie ik iets bovenkomen wat op een gul lijkt, maar geen gul is. Ook te gespierd voor een wijting… Is dat een koolvis of een pollak? Ik moet het weten! Ik loop erheen om kennis te maken met de gelukkige vanger, die Martijn bleek te heten. Een groepje Marokkaanse jongens, mijn stekburen, hebben hun 4e gul binnengehaald. Ik krijg een aanbeet welke resulteert in een vastloper. Met een verse montage krijg ik al snel herkansing en takel mijn eerste torretje binnen.
Als ik mijn vest uit de carryall haal om aan te trekken valt de telefoon eruit. Kuuuttttt… nu ligt mijn telefoon, vol met belangrijke data, persoonlijke dialogen en foto’s, een hoes vol kaartjes (van bankpas tot rijbewijs, van ov-kaart tot vispas) en 50 euro contant, in een hele nauwe opening tussen twee enorme blokken. 4-5 meter diep! Martijn schiet gauw te hulp. Na een korte inspectie konden we de positie van het toestel vaststellen. Het oogde echter onmogelijk om erbij te komen. Wij zagen de mogelijkheid het toestel te redden met behulp van een schepnet. Ik heb alle medevissers ter plekke gevraagd, maar niemand had er een bij zich.
Een van de Marokkaanse jongens bied meteen aan te helpen. Met risico voor eigen leven gaat hij op verkenning uit, in donkere schemering, tussen de gladde blokken, via smalle doorgangen. Wij coördineren hem akoestisch richting object. Hij weet visueel contact vast te stellen, maar door de vernauwing van de blokken ter plekke is het niet mogelijk het toestel te bereiken.
Martijn komt op het idee de telefoon d.m.v. een sterke magneet, die hij thuis heeft liggen, binnen te halen. Ik heb geen betere ideeën en stem mee. Martijn vertrekt om zijn hengels thuis te brengen en de magneet op te halen. Het is inmiddels goed donker geworden en ik vis, tijdens het wachten op het terugkeer van Martijn, door. Zo vang ik nog een paar gulletjes tot wel in de 40 cm.
Als Martijn terug is klim ik naar beneden, bewapend met de top van mijn strandhengel met een zware magneet vastgebonden aan het startoog. Het is pikkedonker, de stenen zijn glad, de doorgang is erg klein. Ik word een beetje claustrofobisch…
Na een complexe reddingsoperatie is het gelukt het toestel, met inhoud van de hoes, te evacueren. Mijn telefoon is ontvallen, doch gered. Dankzij het idee en inzet van Martijn en vooral ook door het moedige verkenningsoptreden van De Onbekende Marokkaan (jongen van wie ik de naam jammer genoeg niet weet). Nogmaals bedankt! Zonder jullie was het nooit gelukt!
Martijn rookt met mij een blowtje en vertrekt richting huis. De jonge gullenmeppers lopen na de Iftar wat Muay Thai op elkaar te oefenen. Ik rook nog een blowtje om de verliezen te verwerken…
Ik heb totaal 6 gullen weten te bemachtigen, tot in de 40 cm (totaal ca. 2 kg). 8 loden verspeeld, met een gelijke hoeveelheid onderlijnen.
17 April 2022
Zonnig, helder.
Z-ZO 3
Luchttemperatuur 18 C
Watertemperatuur 9.5 C
Afgaand (0:41 Laagwater)
Om 16:00 kom ik op de stek aan, ondanks alle drukte is het ‘gulhuis’ nog vrij. Daar besluit ik dan ook meteen te zitten. Het is heerlijk warm weer, maar door de koude wind heb ik al snel een jas aan. Al gauw krijg ik een paar flauwe aanbeten en de eerste vastlopers (het zal een keer niet).
Binnen het uur weet ik het eerste gulletje te pakken. Aan de buitenkant, achter me, zit ook een visser: Ryan. Met zijn zoon- en dochterlief vangt hij een flinke partij gullen. We maken kennis en praten over onze gemeenschappelijke hobby. Zijn zoontje (al bijna volleerd zeevisser) weet ondertussen tussen de stenen een flinke slijmvis te vangen. Het beest was zeker 20 cm!
Gezellig brengen we de avond door. Vangen elk nog een paar gulletjes. Wisselen telefoonnummers uit. En nemen afscheid… Ryan kan het niet te laat maken met de junior. Ik blijf nog even, rook nog een blowtje en vang nog een gulletje…
Om 00:00 loop ik van de pier af. Dit was de laatste sessie van dit gulseizoen. De watertemperatuur zit alweer tegen de 10 graden aan…
8 loden verspeeld, 6 onderlijnen. 4 Gullen geland.
Nuttige stellingen: 1) Overdrijf haak grootte niet. Meeste gulvissers gebruiken een haakje maat 1 – 1/0. Zo hebben ze ook (veel) bijvangst van wijting, steenbolk en schar. Zelf gebruik ik standaard een 5 of 6/0. 7/0 is aan de grote kant. 8/0 vind ik voor de Hollandse kustvisserij echt te groot.
2) Gebruik handschoenen bij het lostrekken van de montage bij een vastloper. Op de molen trekken is slecht voor het mechanisme, via de hengel moet men niet eens aan denken (hengelbreuk). De sterke 50-60/00 hoofdlijn snijdt diep en venijnig in de vingers, ondanks relatief grote dikte. Handen beschermen is dan het devies! Geen handschoenen mee? Dan een doek gebruiken. 3) Wees extra voorzichtig met kostbare spullen bij de rotsblokken. Telefoons, portemonnees en (auto)sleutels zijn – eenmaal gevallen – heel moeilijk terug te krijgen (ivm gevaarlijke klim en nauwe doorgangen). Bovendien met kans op fikse beschadigingen, na een harde landing… Ps: Thuis heb ik gevonden dat het NCRZ record slijmvis (15-07-83’) staat op 18,5 cm.
Comments